Wyszukiwarka
Liczba elementów: 3
Wycieczki: Złoty Potok
Początki miejscowości Potok sięgają XII wieku i związane są z działalnością osadniczą rycerskiego rodu Szreniawitów. Z biegiem czasu przyjęli oni nazwisko Potocki i dzierżyli te dobra razem z drugim rodem rycerzy, pieczętujących się herbem Jelita. W XV stuleciu linia Potockich z Potoku wymarła. Od tej pory właścicielami majątku byli przedstawiciele mniej lub bardziej utytułowanych rodów szlacheckich. W wieku XIX w posiadanie Złotego Potoku wszedł Wincenty Krasiński, ojciec poety – Zygmunta Krasińskiego. Ostatnimi dziedzicami byli Raczyńscy, którzy miejscowy pałac opuścili podczas II wojny światowej. Pierwszy murowany kościół w Potoku wznieśli rycerze herbu Szreniawa już w wieku XIII. Z rejestrów świętopietrza, zapisanych w latach 20. i 30. XIV wieku, wiemy, że tutejsza parafia musiała być bardzo rozległa. Na przełomie XVI i XVII stulecia świątynię zajęli protestanci; katolikom przywrócił ją Jan Koryciński. W trzech kolejnych wiekach budynek był wielokrotnie rozbudowywany i restaurowany. Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela stoi w centrum miejscowości, na niewysokim wzniesieniu. Świątynia jest orientowana. Szeroka i długa nawa oraz węższe, trójbocznie zamknięte prezbiterium, przykryte są dachem dwuspadowym. Nad nawą umieszczono barokową sygnaturkę z latarnią. W drugiej połowie XIX wieku, od strony zachodniej wymurowano wieżę. Przy południowej ścianie nawy znajduje się kaplica Matki Bożej, ufundowana przez Potockich, z ładną kopułą, przy północnej zaś - zejście do krypty grobowej Krasińskich. Do prezbiterium przylegają niskie zakrystie. Wnętrze zaskakuje bardzo bogatym, zabytkowym wystrojem. Ciekawym elementem jest gotycki portal, w którym umieszczono drzwi z jaskini Ostrężnickiej z pięknymi okuciami. Manierystyczny ołtarz główny ufundował w pierwszej połowie XVII wieku hetman wielki koronny, Stanisław Koniecpolski. Wypełniają go obrazy i rzeźby barokowe lub późnobarokowe. W tym samym stylu utrzymane są ołtarze boczne (Serca Jezusowego i św. Anny Samotrzeć). Pięknie odrestaurowana została XVII-wieczna kaplica Matki Bożej, z manierystycznym ołtarzem oraz barokowymi obrazami, figurami i polichromią. Z tego samego okresu pochodzą organy i dwa epitafia. Spośród XIX-wiecznego wyposażenia warto zwrócić uwagę na antependium ołtarza głównego, ozdobione tkaniną z malowidłem przedstawiającym aniołów adorujących lilię (dzieło malarzy niemieckich, którzy pracowali w Rzymie, tzw. nazareńczyków) - dar Elżbiety i Zygmunta Krasińskich. W latach 50. XIX wieku Zygmunt Krasiński ufundował rodową kaplicę grobową, która zyskała formę nawiązującą do gotyku. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium wisi krucyfiks z końca XVIII wieku.
Wycieczki: Złoty Potok
Złoty Potok (nazwa ta obowiązuje od niedawna), w zgodnej opinii większości turystów znajduje się w gronie najbardziej malowniczo położonych miejscowości na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Wieś należy do gminy Janów, a jej zabudowania rozłożyły się w górnej, wyjątkowo efektownej, części Doliny Wiercicy. Miejscowość może się też pochwalić długą i interesującą historią. Ślady grodziska wskazują na obecność ludzi na tym terenie już w czasach wczesnośredniowiecznych. Początki osady sięgają natomiast XII stulecia. Pod koniec XIII wieku miał tu już stać pierwszy, murowany kościół. Przez kilka stuleci okolice pozostawały we władaniu dwóch rodów, Jelitczyków i Szreniawitów, później dziedzicami Potoku byli m.in. Silniccy, Korycińscy czy Koniecpolscy. W połowie XIX wieku z Potokiem związali się Krasińscy, których najwybitniejszym reprezentantem był poeta Zygmunt Krasiński. Po nich majątek przejęli Raczyńscy, wywierając trwałe piętno na obliczu miejscowości. Tak długa historia zaowocowała wieloma zabytkami, z których najcenniejszym jest, z pewnością, dworek Krasińskich i pałac Raczyńskich. Bardzo interesujący jest także pełen pamiątek przeszłości kościół św. Jana Chrzciciela. Kościół stoi w północnej części złotopotockiego rynku, który obecnie nosi miano placu św. Jana Chrzciciela. Plac ten, o nieregularnych kształtach, znajduje się na prawym brzegu Wiercicy. Po niedawnej renowacji prezentuje się wyjątkowo okazale. Nieopodal świątyni znajdziemy kamienną figurę Chrystusa, upamiętniającą pielgrzymkę mieszkańców wioski do Częstochowy, w 1922 roku. Dalej na południe widzimy zadaszoną studnię, której wnętrze ozdobiono herbami niegdysiejszych posiadaczy Złotego Potoku. W pobliżu stoi też budynek dawnej straży pożarnej, założonej przez hrabiego Raczyńskiego. Najciekawszy jest jednak wijący się od studni „niebieski potok”, nad którym przerzucono niewielki mostek. To, co prawda, pomalowana kostka granitowa, ale symbolicznie nawiązuje do nazwy miejscowości. W „potoku” zaś brodzi „nosiwódka”, czyli spiżowa figura niosącej wodę w wiadrach dziewczyny, u której stóp spostrzegawczy odnajdą wąsatego raka. Rzeźba jest dziełem znanego częstochowskiego artysty, Jerzego Kędziory.
Wycieczki: Złoty Potok
Złoty Potok (nazwa ta obowiązuje od niedawna), w zgodnej opinii większości turystów znajduje się w gronie najbardziej malowniczo położonych miejscowości na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Wieś należy do gminy Janów, a jej zabudowania rozłożyły się w górnej, wyjątkowo efektownej, części Doliny Wiercicy. Miejscowość może się też pochwalić długą i interesującą historią. Ślady grodziska wskazują na obecność ludzi na tym terenie już w czasach wczesnośredniowiecznych. Początki osady sięgają natomiast XII stulecia. Pod koniec XIII wieku miał tu już stać pierwszy, murowany kościół. Przez kilka stuleci okolice pozostawały we władaniu dwóch rodów, Jelitczyków i Szreniawitów, później dziedzicami Potoku byli m.in. Silniccy, Korycińscy czy Koniecpolscy. W połowie XIX wieku z Potokiem związali się Krasińscy, których najwybitniejszym reprezentantem był poeta Zygmunt Krasiński. Po nich majątek przejęli Raczyńscy, wywierając trwałe piętno na obliczu miejscowości. Tak długa historia zaowocowała wieloma zabytkami, z których najcenniejszym jest, z pewnością, dworek Krasińskich i pałac Raczyńskich. Bardzo interesujący jest także pełen pamiątek przeszłości kościół św. Jana Chrzciciela. Kościół stoi w północnej części złotopotockiego rynku, który obecnie nosi miano placu św. Jana Chrzciciela. Plac ten, o nieregularnych kształtach, znajduje się na prawym brzegu Wiercicy. Po niedawnej renowacji prezentuje się wyjątkowo okazale. Nieopodal świątyni znajdziemy kamienną figurę Chrystusa, upamiętniającą pielgrzymkę mieszkańców wioski do Częstochowy, w 1922 roku. Dalej na południe widzimy zadaszoną studnię, której wnętrze ozdobiono herbami niegdysiejszych posiadaczy Złotego Potoku. W pobliżu stoi też budynek dawnej straży pożarnej, założonej przez hrabiego Raczyńskiego. Najciekawszy jest jednak wijący się od studni „niebieski potok”, nad którym przerzucono niewielki mostek. To, co prawda, pomalowana kostka granitowa, ale symbolicznie nawiązuje do nazwy miejscowości. W „potoku” zaś brodzi „nosiwódka”, czyli spiżowa figura niosącej wodę w wiadrach dziewczyny, u której stóp spostrzegawczy odnajdą wąsatego raka. Rzeźba jest dziełem znanego częstochowskiego artysty, Jerzego Kędziory.